Aberracje genetyczne i przeżycie w przewlekłej białaczce limfatycznej ad 6

Na gen supresorowy p53 wpływają delecje 17p.14,23 Ostatnie badania sugerują, że gen kodujący zmutowane białko ataksja-teleangiektazja ulega zmianie w niektórych przypadkach przewlekłej białaczki limfatycznej z delecją 11q.24-26 Zespół 13q14 prawdopodobnie zawiera nowotwór gen supresorowy odgrywający rolę w przewlekłej białaczce limfocytowej.13,19-21 Żadne geny związane z chorobą nie zostały jeszcze powiązane z innymi aberracjami. Te aberracje są jednymi z najważniejszych czynników w przewidywaniu przeżycia. Pacjenci z delecjami 17p mieli zdecydowanie najgorsze rokowanie, a następnie pacjenci z delecjami 11q, z 12q trisomią i ci z prawidłowymi kariotypami, podczas gdy pacjenci z delecjami 13q jako jedyną nieprawidłowością mieli najdłuższe szacowane czasy przeżycia (Figura 1). Te obserwacje są równoległe do częstszego stwierdzania zaawansowanej choroby przy przyjęciu u pacjentów z delecjami 17p lub 11q. U mniejszej serii pacjentów rozległa limfadenopatia była szczególnie uderzająca u pacjentów z delecją 11q.12 W analizie wieloczynnikowej zarówno delecja 17p, jak i delecja 11q dostarczyły statystycznie istotnych informacji prognostycznych, przy czym delecja 17p była najsilniejszym predyktorem słabego przeżycia.
Większość wcześniejszych badań dotyczących aberracji chromosomowych w przewlekłej białaczce limfatycznej nie wykazała nieprawidłowości chromosomalnych, które dostarczyły niezależnych informacji prognostycznych6. Złe prognozy pacjentów z delecją 17p lub mutacją p53 opisano tylko w kilku badaniach.14,23,27 El Rouby et glin. odkryli, że mutacja p53 była najsilniejszym niezależnym czynnikiem prognostycznym.23 W badaniu prospektywnym z zastosowaniem pasma chromosomów nieprawidłowość chromosomu 17 była związana ze słabym przeżyciem i była to jedyna obserwacja cytogenetyczna z niezależną wartością prognostyczną.27 Neilson i in. odkryli, że delecje 11q wiązały się z szybkim postępem choroby i krótszym czasem przeżycia.22 Skutki prognostyczne trisomii 12q były kontrowersyjne5, 26, 29; nasze dane wskazują, że pacjenci z trisomią 12q mają krótsze przeżycie niż ci, którzy mają delecję 13q jako jedyną aberrację. Stwierdzenie korzystnego wyniku dla pacjentów z delecjami 13q potwierdza inne dane.6
Dwa ostatnie badania dodatkowo ukazują biologiczne podstawy zmienności klinicznej przewlekłej białaczki limfocytowej. 30,31 Wskazują, że przewlekła białaczka limfatyczna może wystąpić na różnych etapach dojrzewania komórek B, co wskazuje obecność lub brak mutacji zmiennych genów immunoglobulin : ta ostatnia reprezentuje naiwne komórki B zanim wkroczą one do centrum rozrodczego, a poprzednie komórki B pamięci, które przeszły przez centra zarodkowe. Pacjenci z przewlekłą białaczką limfocytową pochodzącymi z naiwnych komórek B mieli znacznie krótsze przeżycie niż pacjenci z przewlekłą białaczką limfocytową powstającą z limfocytów B pamięci. Konieczna będzie ocena względnej wartości prognostycznej obecnie stosowanych klinicznych, biochemicznych i genetycznych markerów w dużych, prospektywnych próbach. Nasze wyniki z technikami cytogenetyki molekularnej mogą już mieć wpływ na dostosowane do ryzyka postępowanie kliniczne w przewlekłej białaczce limfatycznej, szczególnie u młodszych pacjentów.
[hasła pokrewne: niemiarowość zatokowa, rezonans gdynia, tętno dziwaczne ]
[przypisy: indix combi, fosfolipazy, pokrzywa indyjska w aptece ]