Aberracje genetyczne i przeżycie w przewlekłej białaczce limfatycznej ad

Początkowe badania nad przewlekłą białaczką limfocytową za pomocą tej metody wykazały, że częstotliwość i spektrum aberracji chromosomowych, które wykryto, różniły się znacznie od wyników uzyskanych przez konwencjonalne bandowanie chromosomów.7 Jednak w tych badaniach oceniano jedynie znaczenie pojedynczych aberracji ze względu na ich znaczenie prognostyczne. wykonywane głównie w małych seriach pacjentów. Zaprojektowaliśmy kompleksowy zestaw sond DNA do oceny zmian genomu w przewlekłej białaczce limfocytowej za pomocą cytogenetyki międzyfazowej. Naszym celem była ocena częstości i znaczenia klinicznego aberracji genomowych u dużej grupy pacjentów z tą chorobą.
Metody
Pacjenci
W okresie od października 1990 r. Do sierpnia 1998 r. Do badania włączono 325 kolejnych pacjentów z przewlekłą białaczką limfatyczną z jednej instytucji, a następnie przeżywano je w odniesieniu do przeżycia. Było 199 mężczyzn i 126 kobiet; ich wiek w momencie rejestracji wahał się od 30 do 87 lat (mediana 62). Rozpoznanie przewlekłej białaczki limfatycznej wymagało utrzymującej się limfocytozy (> 5000 limfocytów na milimetr sześcienny) .8 Dane immunofenotypowe, dostępne dla 314 z 325 pacjentów, wykazały, że wszystkie przypadki białaczki to CD19 +, 298 z 308 badanych to CD5 + i 300 z 308 testowanych było CD23 +. Wszystkie te przypadki dotyczyły zatem typu komórek B. W momencie włączenia do badania 63 pacjentów było w stadium 0 w stadium Ra, 48 w stadium 1, 146 w stadium 2, 33 w stadium 3 i 34 w stadium 4.2. Według systemu Binet 170 pacjentów miało stopień A, 102 etap B, i 52 stadium C. disease.3 U jednego pacjenta dane kliniczne były niepełne. Dwieście czterdziestu ośmiu pacjentów nie było wcześniej leczonych, 39 pacjentów otrzymało jeden schemat chemioterapeutyczny, a 38 pacjentów otrzymało dwa lub więcej schematów chemioterapeutycznych przed analizą cytogenetyczną międzyfazami. Mediana czasu od daty diagnozy do daty badania cytogenetycznego międzyfazowego wynosiła 15 miesięcy (zakres międzykwartylowy, do 43 miesięcy).
Analiza cytogenetyczna międzyfazowa
Sondy DNA
Opracowano zestaw sond DNA do diagnozowania aberracji genomowych za pomocą cytogenetyki międzyfazowej. Regiony chromosomów wybrano na podstawie danych z konwencjonalnych badań z użyciem pasm chromosomowych i porównawczej hybrydyzacji genomu. 9. Sondy DNA pozwoliły nam na przeszukanie pod kątem następujących częściowych delecji, częściowych trisomii i translokacji (oznaczenie klonu i gen lub locus wykryto w nawiasach): + (3q26) [sztuczny chromosom drożdżowy 866_e_7], 10 del (6q21) [963_d_6], 11 + (8q24) [935_a_12], 10 del (11q22-q23) [755_b_11], 12 + 12q13 [754_a_1], 10 i del (13q14) [klony fagów ., które rozpoznają RB1 (uprzejmie dostarczone przez Dr. Thaddeus Dryja, Boston); kosmid c1325, który identyfikuje D13S25], 13 t (14q32) [kosmid cos-C.1 / 2, który rozpoznaje segmenty genu c.1 i c.2 proksymalnie do regionu JH; drożdżowy sztuczny chromosom Y6, który identyfikuje segmenty VH telomeryczne z punktami przerwania JH w genie łańcucha ciężkiego immunoglobuliny (IgH)], 12 i del (17p13) [kosmidy ICRFc105BO195-75, ICRFc105CO275-77, ICRFc105EO675-78 i ICRFc105AO144- 79 dla p53] .14
W przypadkach pokazujących podział jednego sygnału fluorescencyjnego z sondami IgH, komórki białaczki analizowano pod kątem dwóch wzajemnych translokacji: t (11; 14) i t (14; 18)
[patrz też: niemiarowość oddechowa, tętno dziwaczne, zespół moyamoya ]
[więcej w: sinupret tabletki ulotka, utylizacja odpadów medycznych, niemiarowość zatokowa ]