Udoskonalone światło-mikroskopowe wykrywanie zarodników mikrosporydowych w stolcu i aspirynach dwunastnicy

MICROSPORIDIA są obligatoryjnymi wewnątrzkomórkowymi pierwotniakami pierwotnymi. Ich zasięg gospodarzy obejmuje większość głównych grup zwierząt1, ale są one rzadko rozpoznawane jako ludzkie patogeny.2 3 4 Zgłoszono osiem przypadków mikrosporidiozy wśród osób niezakażonych ludzkim wirusem niedoboru odporności (HIV) .3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 Od czasu opublikowania pierwszych doniesień na temat zakażeń mikrosporidiami jako powikłaniem zespołu nabytego niedoboru odporności (AIDS) w 1985, 13, 14 jeden z gatunków mikrosporidii, Enterocytozoon bieneusi, zyskał coraz większą uwagę jako ważna przyczyna przewlekłej biegunki u pacjentów z zakażeniem HIV.2 3 4, 15 Różne kliniczne zespoły przypisywane innym gatunkom mikrosporidii zostały również opisane u pacjentów z AIDS.16 17 18 19 20 Rozpoznanie mikrosporidiozy jelitowej E. bieneusi zależało od inwazyjnych procedur i identyfikacji drobnoustrojów w próbkach biopsyjnych jelita cienkiego. 14, 21 22 23 24 25 Chociaż inni pracownicy niedawno zgłosili metodę wykrywania zarodników w ludzkich próbkach kałowych za pomocą Barwienie Giemsa, 26 jest to metoda niepraktyczna dla rutynowych zastosowań diagnostycznych, ponieważ wiąże się ona z kłopotliwym przetwarzaniem i nie odróżnia zarodników wyraźnie od innych kałowych elementów.
Aby ustalić praktyczną metodę diagnozowania mikrosporidiozy jelitowej człowieka, przetestowaliśmy różne techniki koncentracji stolca i procedury barwienia. Następnie opracowaliśmy uproszczone metody wykrywania zarodników mikrosporydowych w próbkach kału i aspiratach dwunastnicy oraz oceniliśmy te techniki, badając próbki od pacjentów z zakażeniem wirusem HIV, którzy zostali włączeni do prospektywnego badania zakażeń oportunistycznych jelitowych. Nasze wyniki epidemiologiczne potwierdzają wyniki wcześniejszych badań sugerujących, że E. bieneusi jest ważną przyczyną przewlekłej biegunki u pacjentów z AIDS.
Metody
Ryc. 1. Transmisyjna mikroskopia elektronowa indywidualnego przetrwalnika E. bieneusi w próbce endoskopowo-biopsyjnej od człowieka zakażonego wirusem HIV z przewlekłą biegunką i marnowaniem. W tkankach, aspiracie dwunastniczym i stolcu spory charakteryzują się polarnymi rurkami (litą strzałą) zwiniętymi wokół wtrąceń elektronowo-świecących (I). Poza błoną komórkową zarodnika, przezroczysta elektronowa warstwa przetrwalnikowa (otwarta strzałka) i gęsta zewnętrzna warstwa przetrwalników odróżniają zarodniki od otaczających bakterii, nawet gdy polarne rurki nie są widoczne.
Metoda wykrywania zarodników mikrosporydowych w materiale kałowym za pomocą mikroskopii świetlnej została opracowana z zawiesinami zawierającymi formalinę i kał z czterech osób zakażonych wirusem HIV, u których mikroskopia elektronowa potwierdziła obecność jelitowej mikrosporidiozy E. bieneusi (ryc. 1). Próbki kału zostały porównane w sposób niezaślepiony z próbkami od 12 ochotników zakażonych HIV.
Preparaty do badania mikroskopowego światła stolca przygotowano z 10 .l porcji zawiesiny niezagęszczonego płynnego stolca w 10% formalinie (stosunek 1: 3) cienko rozprowadzonej na obszarze 45 na 25 mm. Rozmazy zostały utrwalone w metanolu przez 5 minut i zabarwione na 90 minut nową farbą na bazie chromotropu. Roztwór do barwienia, modyfikację barwienia metodą trójbarwną, 27 przygotowano przez zmieszanie 6,0 g chromotropu 2R (Harleco, Gibbstown, NJ) (stężenie 10 razy wyższe niż stosowane w barwieniu trójbarwnym), 0,15 g szybkozielonego (Allied Chemical i Dye, New York) i 0,7 g kwasu fosfowolframowego
[hasła pokrewne: ropnica, polopiryna s ulotka, fosfolipazy ]