Wpływ terapii antybiotykami na gęstość opornych na wankomycynę Enterococci w kale skolonizowanych pacjentów ad

W podgrupie pacjentów testowaliśmy hipotezę, że kolonizacja o wysokiej gęstości będzie skutkować zwiększonym uwalnianiem bakterii, zwiększając prawdopodobieństwo skażenia środowiska. Metody
Projekt badania
Przeprowadziliśmy siedmiomiesięczne prospektywne badanie wszystkich pacjentów hospitalizowanych w Louis Stokes Cleveland Veterans Affairs Medical Center, którzy udokumentowali lub niedawno zdiagnozowali kolonację jelit za pomocą enterokoków opornych na wankomycynę. Ta instytucja obejmuje ośrodek intensywnej opieki i placówkę opieki, w której znajdują się pacjenci z kolonizacją.
Próbki kału pobierano co tydzień od wszystkich pacjentów z udokumentowaną kolonizacją w celu stwierdzenia, czy kolonizacja była nadal obecna. Próbki przechowywano w lodówce w 4 ° C i przetwarzano w ciągu jednego tygodnia. Pacjenci, którzy zostali skolonizowani przez Enterococcus gallinarum lub E. casseliflavus, gatunki, które są wewnętrznie odporne na niskie stężenia wankomycyny, zostali wykluczeni z badania. Informacje o cechach demograficznych pacjentów, współistniejących chorobach i stosowaniu antybiotykoterapii uzyskano poprzez znormalizowany przegląd wykresów. Pisemną świadomą zgodę uzyskano od pacjentów, dla których pozyskano próbki środowiskowe (np. Z bielizny pościelowej, zasłon, ubrań i szafek nocnych) do hodowli. Instytucjonalna rada kontrolna szpitala zatwierdziła protokół badania.
Przeanalizowaliśmy gęstość enterokoków opornych na wankomycynę w kale podczas i po terapii wszystkimi antybiotykami anterotylowymi i oceniliśmy efekt rozpoczęcia leczenia antybiotykowymi antybiotykami w porównaniu z antybiotykami o minimalnej aktywności przeciwtlenowej.
Ocena zagęszczenia opornych na wankomycynę Enterococci w stolcu
Antykerobowe antybiotyki w antybiotykowej formule obejmują piperacynę-tazobaktam, ampicylinę-sulbaktam, amoksycylinę-klawulanian, cefoksytynę, cefotetan, imipenem-cylastatynę, meropenem, metronidazol, klindamycynę, alatrofloksacynę, wankomycynę i ceftriakson.10,11 Wankomycyna ma silne działanie in vitro przeciw beztlenowcom Gram-dodatnim, ale doustne podawanie wankomycyny powoduje wyraźne hamowanie gatunków bakteroidów u ludzi.12 Ceftriakson ma słabszą aktywność przeciwtlenową niż cefoksytyna lub cefotetan, ale jest wydalany z żółcią i znacznie zmniejsza poziomy flory beztlenowej w kale. u ludzi.13,14 Schematy antybiotyków, które obejmowały więcej niż jeden antybiotyk, zostały sklasyfikowane jako leki przeciwnadciśnieniowe, jeśli zawierały co najmniej jeden antybiotyk przeciwtlenowy. Antybiotyki o minimalnej aktywności przeciwtlenowej na formulacji obejmują cyprofloksacynę, lewofloksacynę, dikloksysilinę, nafcylinę, cefaleksynę, cefepim, aztreonam, gentamycynę i trimetoprim-sulfametoksazol.
Oceniliśmy gęstość enterokoków opornych na wankomycynę w kale podczas i po terapii antybiotykami anteriodowymi. Porównaliśmy schematy doustne i dożylne, indywidualne schematy monoterapii (gdy dostępne były wystarczające dane), schematy monoterapii z trybami zawierającymi dwa lub więcej antybiotyków oraz monoterapię klindamycyną lub metronidazolem z reżimami o szerszym spektrum działania (tj. Aktywność przeciw beztlenowcom i Enterobacteriaceae lub wrażliwe na wankomycynę enterokoki).
Porównanie schematów leczenia antyjarekobią-antybiotykami i schematów leczenia antybiotyków o minimalnej aktywności przeciwmiażdżycowej
Porównaliśmy efekt inicjacji terapii antybiotykami anteriodowymi i antybiotykami z minimalnym działaniem przeciwlakrojowym na gęstość opornych na wankomycynę enterokoków w stolcu
[patrz też: gruczolak brodawki vatera, rezonans gdynia, gorączka zwalniająca ]
[podobne: amyloza, strój asasyna allegro, pojemnosc minutowa serca ]