Wtórna ostra białaczka szpikowa po leczeniu ostrej białaczki monoblastycznej

Wtórny nowotwór jest ważnym powikłaniem leczenia raka u dzieci. Występowanie wtórnej ostrej białaczki szpikowej (AML) po skutecznym leczeniu różnych guzów1-3 ogólnie niesie złe prognozy. Zgłaszamy przypadek wtórnej AML po leczeniu ostrej białaczki monoblastycznej.
21-letnia kobieta była leczona, gdy miała 18 lat pod względem ostrego podtypu M5a białaczki monoblastycznej zgodnie z klasyfikacją francusko-amerykańsko-brytyjską (FAB) z cytarabiną (skumulowana dawka, 36,2 g na metr kwadratowy powierzchni ciała ), etopozydu (795 mg na metr kwadratowy), tioguaniny (2,58 g na metr kwadratowy), doksorubicyny (120 mg na metr kwadratowy), winkrystyny (6 mg na metr kwadratowy), idarubicyny (36 mg na metr kwadratowy), mitoksantronu (20 mg na metr kwadratowy), cyklofosfamid (1 g na metr kwadratowy) i prednizon (1,12 g na metr kwadratowy), a następnie standardowa terapia podtrzymująca przez rok z podskórną cytarabiną, doustną tioguaniną i profilaktycznym napromienianiem czaszki (18 Gy) plus cztery dawki dooponowej cytarabiny. Trzy lata po pierwszej diagnozie pojawiły się oznaki ostrej białaczki. Aspirat szpiku kostnego zawierał 88 procent komórek blastycznych podtypu FAB M2 z prętami Auer. Otrzymywała ciągły wlew cytarabiny (500 mg na metr kwadratowy dziennie przez cztery dni), liposomalną daunorubicynę (60 mg na metr kwadratowy dziennie przez trzy dni) i dooponową cytarabinę (40 mg), a następnie cytarabinę (3 g na metr kwadratowy co 12 godzin przez sześć dni), mitoksantron (10 mg na metr kwadratowy przez dwa dni) i dooponowo cytarabina (40 mg). Pomimo dalszego leczenia tioguaniną (60 mg na metr kwadratowy dziennie), winkrystyną (1,5 mg na metr kwadratowy dziennie przez 3 dni), cytarabiną (75 mg na metr kwadratowy dziennie przez 12 dni), liposomalną daunorubicyną (35 mg na kwadrat metr na dzień przez 3 dni) i prednizon (40 mg na metr kwadratowy na dzień), pacjent zmarł na postępującą białaczkę.
Chociaż nawrót ostrej białaczki monoblastycznej byłby oczywistą diagnozą, badanie diagnostyczne ujawniło AML, w której komórki białaczkowe zawierały pręciki Auer i mieloperoksydazę, ale nie niespecyficzną esterazę. Analiza metodą cytometrii przepływowej ujawniła silną ekspresję wczesnych markerów szpikowych (CD13 i CD33), ale nie CD7, CD4 lub CD56, markerów obecnych w początkowej populacji monoblastów. W przeciwieństwie do początkowej ostrej białaczki monoblastycznej, która charakteryzowała się translokacją t (9; 11), druga białaczka zawierała dwa klony z charakterystycznymi kariotypami. Oba klony wykazały niewyważoną translokację dicentryczną t (5; 17) (q11; p11). Ponadto, klon miał niezrównoważoną translokację t (9; 19) w połączeniu z częściową monosomią 16 z acentrycznym fragmentem chromosomu 16. W przeciwieństwie do tego klon 2 miał niezrównoważoną translokację t (16; 19) i monosomię 8 i 10 .
U naszego pacjenta cytogenetyczne odkrycie dicentrycznej delecji chromosomów 5q i 17p sugeruje wtórną AML wywołaną leczeniem 4,5, ale są też pewne niezwykłe odkrycia cytogenetyczne, takie jak monosomia 8 i 10. Podsumowując, u pacjentów myślących o nawracają AML, szczególnie te z przełącznikiem fenotypowym , uzasadniona jest inna diagnostyka, aby uniknąć błędnej klasyfikacji Tacy pacjenci mogą mieć szczególnie złe rokowania, wymagające nowych podejść terapeutycznych.
Christian Kebelmann-Betzing, MD
Dr Karlheinz Seeger, Ph.D.
Dr Andreas Kulozik, dr n. Med.
Günter Henze, MD
Uniwersytet Humboldta, D-13353 Berlin, Niemcy
Thomas Liehr, MD
Anita Heller
Uniwersytet Friedricha Schillera, D-07743 Jena, Niemcy
Andrea Teigler-Schlegel, Ph.D.
Justus Liebig University, D-35392 Giessen, Niemcy
5 Referencje1. Kreissman SG, Gelber RD, Cohen HJ, Clavell LA, Leavitt P, Sallan SE. Częstość występowania wtórnej ostrej białaczki szpikowej po leczeniu ostrej białaczki limfoblastycznej w wieku dziecięcym. Cancer 1992; 70: 2208-2213
Crossref Web of Science MedlineGoogle Scholar
2. Orlandi E, Lazzarino M, Bernasconi P, Astori C, Bernasconi C. Wtórna ostra białaczka szpikowa po leczeniu schematami zawierającymi VP16 dla chłoniaka nieziarniczego. Haematologica 1998; 83: 758-759
Web of Science MedlineGoogle Scholar
3. Valagussa P, choroba Bonadonny G. Hodgkina i ryzyko ostrej białaczki u skutecznie leczonych pacjentów. Haematologica 1998; 83: 769-770
Web of Science MedlineGoogle Scholar
4. Le Beau MM, Espinosa R III, Neuman WL, i in. Cytogenetyczna i molekularna delineacja najmniejszego powszechnie usuwanego regionu chromosomu 5 w złośliwych chorobach szpikowych. Proc Natl Acad Sci USA 1993; 90: 5484-5488
Crossref Web of Science MedlineGoogle Scholar
5. Merlat A, Lai JL, Sterkers Y, i in. Związany z terapią zespół mielodysplastyczny i ostra białaczka szpikowa z usunięciem 17p: raport dotyczący 25 przypadków. Białaczka 1999; 13: 250-257
Crossref Web of Science MedlineGoogle Scholar
Powołanie się na artykuł (1)
[patrz też: fosfolipazy, ropniak pęcherzyka żółciowego, rezonans gdynia ]
[podobne: sinupret tabletki ulotka, utylizacja odpadów medycznych, niemiarowość zatokowa ]