PRAWIE wszystkie państwa opracowały politykę powiadamiania partnerów seksualnych o osobach zakażonych ludzkim wirusem upośledzenia odporności (HIV) oraz o osobach, które dzielą się nimi z igłami (partnerzy dzielący się igłami) w celu ukierunkowania na poradnictwo, wysiłki zmierzające do ograniczenia ryzyka i medyczne oraz usługi wsparcia dla osób o wysokim ryzyku bycia lub zarażonym.1, 2 Integralną częścią programów kontroli chorób przenoszonych drogą płciową od połowy lat czterdziestych, 3, 4 powiadomienia partnerskie są realizowane na dwa sposoby: przez skierowanie pacjenta, znany również jako samodzielne skierowanie i odesłanie dostawcy, wcześniej znane jako śledzenie kontaktów.5 6 7 8 9 W metodzie skierowania pacjenta zarażone osoby ( pacjenci indeksu ) są proszeni o poinformowanie swoich partnerów o ryzyku infekcji i odesłanie ich do departament zdrowia ds. doradztwa i oceny. Kiedy stosuje się skierowanie ze strony dostawcy, wyszkoleni doradcy ds. Zdrowia publicznego w dziale zdrowia umieszczają partnerów na podstawie nazw, opisów i adresów podanych przez pacjenta, którzy mogą również powiadomić partnerów i poinformować ich o ryzyku infekcji. Podczas procesu powiadamiania doradcy zawsze zachowują anonimowość indeksu pacjenta. Intensywne odesłanie ze strony dostawcy zmniejszyło liczbę przypadków rzeżączki i kiły w porównaniu z przewidywanymi liczbami i pomogło kontrolować epidemie tych chorób.10 11 12 13 14 Istnieje kilka problemów związanych z korzystaniem ze skierowania dostawcy na konwencjonalne choroby przenoszone drogą płciową, w tym trudności w lokalizowaniu partnerów na podstawie informacji dostarczanych przez pacjentów indeksujących; wysokie koszty, wynikające przede wszystkim z często intensywnych wysiłków na rzecz zlokalizowania partnerów; oraz troski o poufność i ochronę przed dyskryminacją ze strony zarówno pacjentów indeksu, jak i ich partnerów. Gdy skierowanie dostawcy jest stosowane w przypadku zakażenia HIV, dodatkowymi problemami są brak farmakoterapii, aby wyleczyć infekcję lub zapobiec transmisji; różny i ograniczony sukces poradnictwa dotyczącego zmian w zachowaniu; trudność, jaką pacjenci często mają w przywoływaniu nazwisk partnerów i lokalizowaniu ich ze względu na długi okres inkubacji wirusa HIV; oraz zwiększoną troskę o poufność i stygmatyzację społeczną.15 16 17 18 19
Ogólnie rzecz biorąc, chociaż potencjalne korzyści mogą przeważyć nad problemami, skuteczność programów skierowania ze strony dostawcy na zakażenie wirusem HIV – do których, wraz z programami doradztwa i testowania HIV, rząd federalny przyznał 86 milionów dolarów w roku podatkowym 1989 – nie została odpowiednio ustalona. 20 Dostępne badania dotyczące skierowania się przez dostawcę w przypadku zakażenia wirusem HIV koncentrują się na opisach programów partnerskich, dostarczają informacji jedynie o pacjentach indeksu i partnerach, którzy korzystają z usług związanych ze świadczeniem usług przez dostawcę, a także brak porównywalnych informacji o partnerach, gdy pacjent indeksu ponosi odpowiedzialność za powiadomienie (jak w naszej grupie pacjentów skierowanych) .9, 20 21 22 23 24 25 26 Badania, w których pacjenci indeksowi wybierają odesłanie ze strony dostawcy i odesłanie do pacjenta mogą cierpieć z powodu błędu selekcji, ponieważ pacjenci, którzy wybrali skierowanie dostawcy na skierowanie pacjenta, mogą mieć cechy, które negatywnie wpływają na ich zdolność lokalizowania lub komunikowania się ze swoimi partnerami.
W niniejszym raporcie przedstawiamy wyniki randomizowanej próby powiadomienia partnera w przypadku infekcji HIV
[hasła pokrewne: strój asasyna allegro, olx bogatynia, strój elsy z krainy lodu allegro ]
Comments are closed.
Article marked with the noticed of: schodołaz kroczący[…]
U mnie pojawił się nie jeden włókniak
[..] Blog oznaczyl uzycie nastepujacego fragmentu dermatolog lublin[…]
Nic nie piszą o potasie